برنج یکی از اصلی ترین غلات جهان شناخته می شود که دوسوم جمعیت جهان به ویژه در کشورهای آسیایی، از آن تغذیه می کنند. ارزیابی دقیق درصد دانه های پرشده (PFG) برای کارایی و کیفیت برداشت برنج حیاتی است. روش های سنتی اندازه گیری درصد دانه های پرشده کاربردی و مبتنی بر قضاوت شخصی است. این مطالعه رویکردی نوآورانه و غیرمخرب بر پایه حسگر صوتی در کنار مدل های یادگیری عمیق برای پیش بینی درصد دانه های پرشده بر اساس طیف صوتی دانه های برنج ارائه می دهد. با استفاده از معماری پیشرفته یادگیری عمیق، طیف عمیق که مستقیماً روی داده های طیفی خام کار می کند، نیاز به پیش پردازش حذف شد و دقت پیش بینی بهبود یافت. از لوله امپدانس تغییریافته، برای اندازه گیری طیف صوتی استفاده شد؛ سپس با استفاده از مدل طیف عمیق برای پیش بینی درصد دانه های پرشده، یافته ها تجزیه وتحلیل گردید. نتایج نشان داد که این رویکرد تجزیه وتحلیل داده های طیفی کمّی را به طور قابل توجهی بهبود بخشیده و پیش بینی قابل اعتمادی از پرشدگی دانه های برنج ارائه می دهد. دقت پیش بینی مدل طیف عمیق در مقایسه با روش های سنتی به طور قابل توجهی بالاتر بود و خطای جذر میانگین مربعات پیش بینی (RMSEP) پایین (05/0 ± 24/0) و ضریب تعیین (R²)  (02/0 ± 95/0) بدست آمد. پیش بینی که برای ارزیابی کیفیت برنج، اصلاح نژاد و تحقیقات ژنتیکی برنج حیاتی است. این مطالعه دیدگاه و روش های جدیدی را درزمینۀ پیش بینی و طبقه بندی کیفیت دانه ها با استفاده از تحلیل طیف صوتی و یادگیری عمیق به حوزه تحقیقات کشاورزی ارائه می دهد که می تواند برای پژوهش های آتی در این زمینه مفید باشد.

روش نوری- صوتی، یک روش حسگری، حاصل ترکیب روش های نوری (اپتیکی) و صوتی می باشد. اثر نوری- صوتی حاصل ایجاد گرمای محلی در اثر جذب انرژی نور، انبساط آنی ماده، ایجاد فشار و تولید نشر صوتی در ماده است. در این مطالعه به منظور توسعه یک سامانه طیف نگاری نوری- صوتی با منابع نوری دیود نشر نوری برای سنجش کیفی مایعات غذایی، در گام اول اثر متقابل نوری- صوتی با یک ظرف نمونه حاوی مایعات به روش اجزا محدود و با استفاده از نرم افزار Comsol Multiphysics 5.5 شبیه سازی شد. درگام دوم، سامانه طیف نگاری با منابع نوری در هشت طول موج از 940-395 نانو متر طراحی و ساخته شد. در آخر به منظور ارزیابی سامانه نوری- صوتی، سه نمونه شیر، آب و روغن زیتون مورد سنجش طیف نگاری نوری- صوتی قرار گرفت و نتایج اندازه گیری با نتایج شبیه سازی برای همین نمونه ها مقایسه شد. نتایج نشان داد که شدت پاسخ صوتی نمونه ها در طول موج های متفاوت بسته به ضریب جذب نور تغییرات قابل توجهی دارد، به طوری که بیشینه دامنه سیگنال فشار صوتی به ترتیب برای شیر، آب و روغن زیتون در طول موج های 450، 395 و 450 نانومتر با مقادیر 34/0، 22/0 و 74/0 پاسکال به دست آمد که از نظر تفاوت های نسبی با نتایج شبیه سازی در توافق بود. همچنین، تقلب اضافه نمودن آب به شیر در سطوح 5، 10، 15 و 20 درصد حجمی با استفاده از این سامانه مورد ارزیابی قرار گرفت و نتیجه تحلیل مولفه های اصلی قابلیت تمایز بسیار خوب نمونه های حاوی تقلب آب از شیر خالص را نشان داد. سامانه توسعه داده شده در این مطالعه می تواند برای ارزیابی کیفیت و تشخیص تقلب در مایعات غذایی استفاده شود.

اهداف: تأثیرات اختلال صوتی از فردی به فرد دیگرمتفاوت است؛ به طوری که شغل، محیط کار، زندگی و عکس العمل خانواده، متغیرهای تأثیرگذاری روی درک فرد از صوت خود به عنوان صوت مختل هستند. ﺗ ﺎ ﻛ ﻨ ﻮ ن ﺷ ﺎ ﺧ ﺺ ﻣ ﻌ ﻠ ﻮ ﻟ ﻴ ﺖ ﺻ وت به منظور مقایسه معلولیت صوتی در انواع اختلالات صوت به کار گرفته نشده است. با فرض این مسئله که ممکن است ﻛ ﻴ ﻔ ﻴ ﺖ زﻧ ﺪ ﮔ ﻲ در انواع اختلالات صوت، ﻣ ﺘ ﻔ ﺎ وت باشد و جنبه های مختلف فیزیکی، عاطفی و عملکردی (احساس مشکل بیشتر در آن حوزه و از دید بیمار) به صورت متفاوتی تحت تأثیر قرار گرفته باشد و با توجه به اینکه هر اختلالی، درمان متفاوتی دارد، انجام این مطالعه و اولویت بندی و ارائه درمان مناسب بر اساس نتایج به دست آمده (بهداشت صوتی، دست ورزی حنجره، صوت درمانی و ارجاع به متخصص های مربوط) ﺿ ﺮ وری به نظر می رسد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بود که به صورت مقطعی انجام شد. ابتدا بر اساس تشخیص پزشک متخصص گوش و حلق و بینی و تصاویر استروبوسکوپی حنجره، وجود اختلال صوت تأیید شد. سپس آزمون شاخص معلولیت صوت در اختیار166 بیمار در محدوده سنی 18 تا60 سال که با روش دردسترس از کلینیک های خصوصی شهر تبریز انتخاب شده بودند، قرار گرفت و درباره چگونگی پاسخ به پرسش نامه برای هریک از بیماران توضیح داده شد. در تمام مدت، درمانگر در کنار بیمار حضور داشت تا به سؤالات احتمالی بیمار پاسخ دهد. آزمون شاخص معلولیت صوت شامل 30 سؤال و دارای سه ﺑ ﺨ ﺶ ﺟ ﺴ ﻤ ﻲ ، ﻋ ﺎ ﻃ ﻔ ﻲ و عملکردی اﺳ ﺖ . هرکدام از این زیر مقیاس ها شامل 10 سؤال است و هر سؤال در یک مقیاس ترتیبی نمره ای (لیکرت) سنجیده می شود که هر عدد نشان دهنده مقادیر متفاوتی است: صفر: هرگز، 1: تقریباً هرگز، 2: گاهی اوقات، 3: تقریباً همیشه، 4: همیشه. نمونه استروبوسکوپی بیماران را سه آسیب شناس گفتار و زبان تجزیه و تحلیل کردند و با اجماع نظر آسیب شناسان گفتار و زبان، طبق تقسیم بندی بون، نوع اختلال صوت افراد بر اساس دو طبقه بندی عملکردی و ساختاری مشخص شد. در مرحله بعدی مقادیر به دست آمده از آزمون شاخص معلولیت صوت به طور کلی و به تفکیک سه بخش پرسش نامه در دو گروه مقایسه شد. مقادیر به دست آمده از آزمون شاخص معلولیت صوت به طور کلی و به تفکیک سه بخش پرسش نامه در دو گروه مقایسه شد. درنهایت، اطلاعات به دست آمده با نسخه 19 نرم افزار SPSS و با استفاده از روش های آماری میانگین، انحراف معیار و از طریق آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره بررسی شد. یافته ها: میزان معلولیت صوتی در گروه ساختاری، به صورت کلی و در بین مؤلفه های عملکردی، جسمی و عاطفی ازگروه عملکردی بیشتر است. طبق آزمون تک نمونه ای کالموگروف اسمیرنوف، نتایج نشان داد توزیع متغیرهای مطالعه شده در نمونه مطالعه شده عادی است (پیش فرض عادی بودن متغیرهای مطالعه شده) چراکه مقادیر Z در سطح P<0/05 معنادار نیست. همچنین بر اساس آزمون باکس برای همگنی ماتریس های کوواریانس، همبستگی متغیرهای وابسته در گروه های مطالعه شده همگن است چراکه F محاسبه شده در سطح P<0/05 معنادار نیست. همچنین طبق آزمون کرویت بارتلت برای بررسی پیش فرض همبستگی متعارف بین متغیرها، پیش شرط همبستگی متعارف بین متغیرها محقق شده است؛ چراکه خی دو محاسبه شده در سطح P<0/01 معنادار است؛ چراکه میزان میانگین گروه دوم (ساختاری) در مقایسه با گروه اول (عملکردی) بیشتر است و این تفاوت معنادار P<0/05 است. از سوی دیگر میانگین نمره افراد دارای معلولیت صوتی گروه ساختاری در بخش های جسمی و عاطفی نیز به ترتیب با 18/7 و 15/2 از افراد دارای معلولیت صوتی گروه عملکردی بیشتر و در سطح P<0/05 معنادار است. نتیجه گیری: معلولیت صوتی در گروه ساختاری نسبت به گروه عملکردی پایین تر است و باید درمان همه جانبه با تأکید بر بهبود جنبه های روان شناختی اختلالات صوت برای این بیماران صورت بگیرد.

مقدمه: وزوز یا تینیتوس (Tinnitus) به عنوان یک پدیده ذهنی-شنوایی مطرح می شود که در آن فرد احساس شنیدن صدایی را می کند که منبع خارجی ندارد. حدود 10 تا 15 درصد از جمعیت بزرگسال، وزوز خود به خودی طولانی مدت را گزارش می کنند. مشکلات در درمان و وجود فرضیات زیاد در مورد وزوز و منشا آن، روش های مختلفی از درمان را نشان می دهد. از درمان های ذکر شده می توان به استفاده از تحریک صوتی و درمان های ورای صوتی اشاره نمود. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه تاثیرات تحریکات صوتی با تحریک انتقال استخوانی ورای صوتی بر مهار وزوز بود. مواد و روش ها در این مطالعه مداخله ای، 21 بیمار مبتلا به وزوز ممتد که علت قابل درمانی برای وزوز آن ها به دست نیامده بود و مبتلا به افت شنوایی انتقالی و ضایعات ورای حلزونی نبودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ارزیابی های ادیولوژیک شامل ادیومتری، تمپانومتری، آزمون رفلکس عضله رکابی، آزمون زوال رفلکس عضله رکابی، پاسخ های شنوایی ساقه مغز، شاخصه های سایکواکوستیک وزوز متشکل از زیر و بمی، بلندی وزوز، پوشش پذیری، مقایسه میزان بلندی وزوز و مدت زمان وقفه باقی مانده (Residual inhibition یا RI) قبل و بعد از ارایه تحریک صوتی و تحریک انتقال استخوانی ورای صوتی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها میانگین بلندی وزوز بر حسب دسی بل سطح احساس (dB Sensation level یا dBSL)، بعد از ارایه تحریک صوتی و تحریک انتقالی استخوانی ورای صوتی و تحریک صوتی، کاهش معنی داری را نشان نداد (080/0 = P). مقایسه میانگین بلندی وزوز بر حسب معیار قیاسی-دیداری بعد از ارایه تحریک انتقالی استخوانی ورای صوتی و تحریک صوتی، کاهش معنی داری نداشت (200/0 = P). افزایش معنی داری در میزان مدت زمان RI پس از ارایه تحریک ورای صوتی در مقابل تحریک صوتی مشاهده شد (001/0 = P). همچنین، قابلیت پوشش پذیری وزوز و نوع RI با استفاده از هر دو نوع تحریک، مستقل از نوع تحریک گزارش گردید (ضریب توافقی Kappa = 69/0). نتیجه گیری تحریک انتقال استخوانی ورای صوتی در مهار وزوز نقش دارد که شاید به علت تاثیر آن بر بخش قاعده حلزون (که بیشترین احتمال ممکن وزوز در این بخش است)، منجر به میزان وقفه طولانی تری نسبت به تحریک صوتی می شود.

هدف: تحریک دگرسویی صوتی سیستم وابران، موجب مهار عملکرد سلول های مویی خارجی و کاهش دامنه گسیل های صوتی گوش می شود. در بررسی حاضر مقدار میانگین کاهش دامنه گسیل های صوتی برانگیخته با تن برست (TBEOAEs) فرکانس مرکزی 2000، 1000، 4000 هرتز با ارایه دگرسویی صوت خالص و نویز باریک باند با فرکانس مرکزی 1، 2، 4 کیلو هرتز در گوش راست افراد 19 تا 27 ساله تعیین شده است.روش بررسی: این مطالعه بر روی 37 نفر (15 مرد و 22 زن) با شنوایی طبیعی انجام شد. پس از تطابق سایکوآکوستیکی، بلندی نویز باریک باند با صوت خالص در 70dBHL در گوش چپ، پاسخ TBEOAEs با فرکانس مرکزی 1، 2 و 4 کیلو هرتز در گوش راست بدست آمد. سپس با ارایه دگرسویی صوت خالص 70 دسی بل و نویز باریک باند با بلندی معادل، دامنه TBEOAEs اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین دامنه های TBEOAEs با فرکانس مرکزی 2، 1 و 4 کیلو هرتز با ارایه دگرسویی صوت خالص و نویز باریک باند کاهش نشان داد که کاهش نویز باریک باند در تمامی فرکانس ها بیشتر بود. همچنین میانگین دامنه ها در فرکانس های بالاتر کاهش کمتری نشان داد.نتیجه گیری: تحریک دگرسویی موجب کاهش دامنه TBEOAEs می شود و محرک دارای پهنای باند بیشتر، در ایجاد پدیده مهار دگرسویی کارآمدتر است. بنظر می رسد علاوه بر هماهنگی طیفی بین محرک تولید کننده گسیل های صوتی گوش و محرک دگرسویی، پهنای باند فرکانسی نیز در کاهش دامنه گسیل های صوتی گوش و ایجاد پدیده مهار نقش بسزایی دارد.

زمینه و هدف: صداگاه به عنوان یکی از ارکان غیربصری منظر شهری مستلزم ارزیابی و بازطراحی است که نیازمند ارزیابی منظر شنیداری و شناخت نقاط دارای مساله و سپس اقدام بر اساس ارزیابی های دقیق می باشد. میدان نقش جهان به عنوان یک فضای شهری پذیرای افراد از رده های سنی و اجتماعی مختلف بایستی به لحاظ منظر شنیداری مورد ارزیابی قرار گیرد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی کیفیت شنیداری صداگاه در میان نقش جهان اصفهان و با استفاده از بررسی طیف فرکانسی منابع صوت بود. روش بررسی: جهت انجام پژوهش، از دستگاه صوت سنج ST-8851 جهت رکورد صدای منابع صوتی استفاده گردید. شبکه ای شطرنجی از 429 نقطه مورد برداشت قرار گرفته و مجموع لگاریتمی تراز های طیف های فرکانسی پایین، میانه و بالا حساب شد و در قالب نقشه های GIS با مختصات دقیق مکانی ارائه گردید. یافته ها: با بررسی طیف فرکانسی منابع منفرد نوفه، حوزه های شنیداری مختلف در میدان بر اساس فرکانس های بالا، میانه و پایین مشخص شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد در فرکانس های پایین، نقشه ی همترازی تقریبا بصورت همگن بود. در فرکانس های میانه، مسیر حرکت اسب ها و نیز اطراف حوض میانی و ورودی بازار قیصریه از سطوح بالایی برخوردار بودند که نشان دهنده ی تراکم منابع صوتی فرکانس های میانه، مانند اصوات انسانی است. در فرکانس های بالا فقط مسیرهای عبور حمل و نقل سواره، گاری ها و آب نماها از سطوح بالایی برخوردار بودند و این به علت تمرکز منابع منفرد مرتبط با طیف فرکانسی بالاتر از 4000 هرتز می باشد. در انتها راهبردها و سیاست ها بر اساس نتایج ارائه شده است.